Kitab Bible

1) ‘Bible’ berasal daripada perkataan Greek ‘Biblos’ yang bermaksud Collection of Books (himpunan beberapa buah buku).

2) Ini adalah kerana kitab Bible merupakan sebuah buku besar yang menghimpunkan beberapa buah buku kecil yang ditulis oleh penulis-penulis yang berbeza.

3) Kitab Bible terbahagi kepada 2 bahagian; The Old Testament (Perjanjian Lama) yang mengandungi 39 buah buku kecil, dan The New Testament (Perjanjian Baru) yang mengandungi 27 buah buku. Maka jumlah kesemua buku-buku kecil di dalam kitab Bible adalah 66 buku menurut mazhab Protestant. Manakala bagi mazhab Roman Catholic pula, mereka menambah 7 buah buku lagi ke dalam kitab Bible mereka dan menjadikan jumlah keseluruhannya 73 buah buku.

4) Kitab Bible mempunyai beberapa versi yang sangat berbeza antara satu sama lain. Antara versi yang terkenal adalah King James Version, Revised Standard Version dan kini, New International Version.

5) Perbezaan versi kitab Bible adalah sangat berbeza dengan perbezaan versi terjemahan Al-Quran, kerana perbezaan versi terjemahan Al-Quran hanyalah melibatkan perbezaaan dalam pemilihan kata yang sesuai dan ianya bergantung kepada penterjemah itu sendiri. Manakala perbezaan versi di dalam kitab Bible pula melibatkan penambahan serta pengurangan ayat yang difikirkan sesuai oleh golongan cerdik pandai mereka.

6) 5 kitab pertama di dalam Old Testament; iaitu Genesis, Exodus, Leviticus,Numbers & Deutronomy, dipercayai oleh penganut Kristian sebagai telah diwahyukan kepada Nabi Musa a.s. Namun ianya bukanlah kitab Taurat sepertimana yang diimani oleh umat Islam, kerana jika dikaji dari sudut bahasa, ia merupakan catatan sejarah yang sebenarnya ditulis oleh pihak ketiga, bukannya oleh Nabi Musa a.s. sendiri.

7) Manakala 4 buku pertama di dalam New Testament pula; iaitu Matthew, Mark, Luke & John, dinamakan sebagai Gospels; iaitu kitab yang mencatat perjalanan hidup Nabi Isa a.s.

8) Old Testament yang asal dipercayai telah direkodkan menggunakan bahasa Hebrew (Ibrani), manakala New Testament pula dipercayai telah direkodkan menggunakan bahasa Greek. Kemudiannya ianya telah diterjemahkan kepada pelbagai bahasa dari seluruh dunia, termasuklah bahasa Inggeris, bahasa Melayu, bahasa Indonesia dan bahasa Arab.

9) Konsep kepercayaan golongan Kristian terhadap Kitab Bible adalah sangat berbeza jika hendak dibandingkan dengan konsep kepercayaan umat Islam terhadap Al-Quran.

10) Mereka tidak berpegang kepada konsep ‘Verbal Revelation’ (wahyu secara harfiyyah atau perkataan demi perkataan) sepertimana yang umat Islam percaya terhadap Al-Quran.

11) Bagi umat Islam, wahyu yang diturunkan oleh Allah s.w.t. melalui perantaraan Jibrail a.s. dalam bahasa Arab kepada Nabi Muhammad s.a.w. tidak akan berubah kandungannya, mahupun struktur ayatnya walaupun satu huruf sehinggalah hari Kiamat. Perbezaan akan wujud hanya di dalam versi terjemahan yang berbeza, kerana penterjemah yang berbeza semestinya mempunyai pemilihan kata yang berbeza.

12) Namun bagi golongan Kristian, mereka mempercayai bahawa ‘Holy Spirit’ atau ‘Ruhul Qudus’ (dipercayai sebagai elemen ketiga dalam konsep trinity selain Tuhan Bapa & Jesus) telah memberi ilham kepada individu-individu tertentu untuk menulis wahyu yang hendak disampaikan berdasarkan kefahaman masing-masing.

13) Kerana itulah para pengkaji Bible amat pelik melihat persamaan teks (perkataan demi perkataan) yang terdapat antara 2 Kings 19:1-37 dan juga Isaiah 37:1-37. Tidak mungkin 2 individu berbeza yang jarak masa antara satu sama lain menjangkau ratusan tahun (kerana 2 Kings merupakan salah satu buku daripada Old Testament, manakala Isaiah merupakan salah satu buku daripada New Testament) mempunyai pemilihan kata yang sama dalam mengarang sesuatu teks tertentu secara kebetulan.

14) Dalam undang-undang penulisan dan karangan, ianya dinamakan sebagai ‘Plagiarism’ atau ciplak.

15) Terdapat juga beberapa buah buku di dalam New Testament (seperti Hebrews) yang sehingga kini masih belum dapat dikenal pasti lagi siapakah penulisnya.